Çocuğum Neden Yalnız Başına Oynayamıyor?

Tek başına oyun oynayabilmek çocuğun özgüven ve hayal gücü gelişimi açısından oldukça önemlidir. Çocuğun her sıkıldığında anne babaya koşarak onu eğlendirmesini beklemesi yerine hayal dünyasının ve kendi başına problem çözme becerilerinin gelişmesine yardımcı olur. Oyunlarında size bağlı, sürekli yanında sizi isteyen çocuğunuzun bu alışkanlığı kazanması, hele de böyle bir alışkanlığı varsa kolay olmayabilir. Bu nedenle çocuğunuzu yaşına uygun şekilde teşvik etmeli ve ona fırsatlar sunmalısınız.

Anne babalar mutlu bir şekilde etrafa bakan ama boş duran çocuklarını gördüğünde sıkılmış olduğunu düşünerek onu oyalamak için müdahale etme ihtiyacı hisseder. Fakat bu durum çocuğun etrafındaki dünyanın ona her zaman bir eğlence sağlayacağı ümidini taşımasına neden olabilir. Ayrıca çocuğunuz tek başına oynarken dışarıdan çok da eğleniyor gibi görünmek zorunda değildir. Sadece bir oyuncağa ya da etrafa bakıyor ve inceliyor olmak da bebek için yeterince eğlenceli ve ilgi çekici olabilir.

Bu dönemde birlikte oyun oynuyor olsanız da, çocuğun yeni şeyler denemesine fırsat vermek önemlidir. Bırakın siz müdahale etmeden keşfetsin ve oyunu o sürdürsün. Eğer oyunu yöneten, sürekli bir şeyler öğretme amacı taşıyan ya da müdahale eden siz olursanız sonraki oyunlarda bir sonraki adımı sizin atmanızı bekleyecektir.

Tabi ki bebeklerde yalnız oynamanın çok uzun sürmesini beklemiyoruz. Fakat 8-9 aylıktan sonra 15-20 dakika gibi bir süreyi gözetiminiz altında kendi başlarına oynayarak geçirebilirler.

1-2 yaşlarındaki çocuğunuza bir aktivite ya da oyun başlatarak onun sürdürmesini bekleyerek dikkatinizi kendi işinize yöneltebilirsiniz. Bu dönemde oyun hamuru, parmak boyası gibi duyusal aktiviteler ilgi çekici olacaktır ve bireysel oynamalarına olanak sağlayacaktır. Basmalı, ses çıkaran oyuncaklar, şekilleri yerleştirdiği büyük yapbozlar, mini müzik aletleri, kırılmayacak ev eşyaları gibi oyuncaklar da bireysel oyun oynama becerisini geliştirmelerine olanak sağlar.

Tıpkı bebekler gibi iki yaş dönemindeki çocuğunda kendisini istediği şekilde eğlendirmesine izin verin. Örneğin bir karınca sürüsünü incelemesine ya da ilgisini çeken çevredeki nesnelere dikkatini vermesine olanak verin. Uğraştığı, ilgisini çeken her neyse kitap ya da eğitici oyuncak kadar faydalı olmadığını düşünebilirsiniz. Fakat onun zihninde uyandırdığı şeyler farklı olabilir.

Çocuklar bu yaş döneminde günlük hayatta çevrenin getirdiği pek çok sınırlama ve kurallar ile karşılaşır. Bu dönemde istediği oyunları seçmelerine ve kontrol sahibi olmalarına fırsat vermek önemlidir. Eğer çocuğunuz ısrarla sizi oyuna katmaya çalışıyorsa, daha pasif davranmaya çalışın. ‘‘Sence bu bebeklerle ne yapabiliriz?’’ ya da ‘‘Merak ediyorum bu legoyu şuraya koyarsam ne olur?’’ gibi sorularla onun oyunu yönetmesine fırsat verin.